คำนาม
หมายถึง คำที่ใช้เรียกชื่อของสิ่งต่างๆ ทั้ง คน สัตว์ สิ่งของ คำนามมีการแบ่งประเภทออกเป็น
๕ ชนิด ได้แก่
๑. สามัญนาม
( สา-มัน-ยะ-นาม )
๒. วิสามัญนาม
( วิ-สา-มัน-ยะ-นาม )
๓. ลักษณะนาม
( ลัก-สะ-หนะ-นาม )
๔. อาการนาม
( อา-กา-ระ-นาม )
๕. สมุหนาม
( สะ-หมุ-หะ-นาม )
สามัญนาม
สามัญนาม หมายถึง
นามที่เป็นคำเรียกทั่วไปไม่เฉพาะเจาะจง เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในสังคมนั้นๆ
เช่น
-
นักเรียน คำว่า
นักเรียนในที่นี้เราจะเข้าใจในทันทีว่าหมายถึงผู้ที่กำลังศึกษาหาความรู้
แต่เราไม่รู้ว่าเป็นใคร เพศใด เป็นคำเรียกรวมๆ
ประโยค
:
นักเรียนทำความสะอาดห้อง
-
ต้นไม้
คำว่าต้นไม้ในที่นี้เราจะเข้าใจทันทีว่าเป็นพืช
แต่เราจะไม่รู้ว่าเป็นต้นพืชพันธุ์ใด สูงใหญ่แค่ไหน
ประโยค
:
ต้นไม้ผลัดใบในช่วงหน้าหนาว
วิสามัญนาม
วิสามัญนาม หมายถึง
นามที่เป็นคำเรียกเฉพาะเจาะจง เรียกสิ่งที่เป็นสิ่งเฉพาะ เช่น
-
นักเรียนสมชาย
คำว่านักเรียนในครั้งแรกที่เป็นสามัญนามเมื่อเติมคำว่า สมชาย
ซึ่งเป็นชื่อเฉพาะเข้าไป จึงกลายเป็น นักเรียนสมชาย หมายถึง
นักเรียนคนนี้ชื่อสมชาย เป็นการระบุชัดเจนว่านักเรียนคนนี้เป็นใคร
ประโยค
: นักเรียนสมชายทำความสะอาดห้อง
ลักษณะนาม
ลักษณะนาม หมายถึง
คำที่ใช้เรียกลักษณะของนามต่างๆ ว่ามีลักษะรูปพรรณอย่างไร เช่นคำว่า
อัน
ตัว ผล พวง คัน ลำ เป็นต้น ซึ่งการใช้ลักษณะนามนั้นจะต้องใช้ให้ถูกตามหลัก เช่น
-
วัว ใช้ลักษณะนามว่า ตัว
-
แอปเปิ้ล ใช้ลักษณะนามว่า ผล
-
เรือ ใช้ลักษณะนามว่า ลำ
-
รถ ใช้ลักษณะนามว่า คัน
-
ช้างป่า ใช้ลักษณะนามว่า ตัว
-
ช้างบ้าน ใช้ลักษณะนามว่า เชือก
-
ช้างต้น ใช้ลักษณะนามว่า ช้าง
อาการนาม
อาการนาม
เป็นคำบอกอาการของกริยาโดยเติมคำว่า การ และ ความ ไว้ข้างหน้าของคำกริยานั้นๆ
และด้วยวิธีการนี้เองคำกริยาที่มีอาการนามไปเติมไว้ข้างหน้าจึงเปลี่ยนสถานะเป็นคำนาม
เช่น
การ + กิน ได้ว่า การกิน
การ + บิน ได้ว่า การบิน
ความ + รัก ได้ว่า ความรัก
ความ + หิว ได้ว่า ความหิว
สมุหนาม
สมุหนาม มีลักษณะคล้ายคลึงกับลักษณะนาลุ่มใหญ่ไม่แยกย่อยเท่าลักษณะนาม
เช่นคำว่า กลุ่ม ฝูง โขลง คณะม แตกต่างตรงที่สมุหนามจะเป็นการบอกหมวดหมู่ของนามเป็นก เป็นต้น
ตัวอย่าง
-
ม้าลาย ๑ ฝูง
ม้าลายลักษณะนามเป็น
ตัว แต่เมื่อรวมอยู่หลายๆตัวจะเปลี่ยนเป็น ฝูง ซึ่งเป็นกลุ่มใหญ่
ดังนั้นจึงจัดอยู่ในหมวดของ สมุหนาม
-
นักฟุตบอล ๑ ทีม
kruji.bu@gmail.com

